• Nasza oferta
  • Info
    • FAQs
    • Działalność
    • Współpraca
    • Polityka prywatności
    • Regulamin księgarni
  • Kontakt
Wydawnictwo Permakultury
Login / Register
0 items / 0,00 zł
Menu
Wydawnictwo Permakultury
0 items / 0,00 zł
Kliknij aby powiększyć
Strona głównaNasza ofertaKsiążki Wprowadzenie do permakultury
Previous product
Ogród Gai 120,00 zł
Powrót do produktów
Next product
Zeszyt do notatek 2,50 zł

Wprowadzenie do permakultury

Oceniony 5.00 na 5 na podstawie 1 oceny klienta
(1 opinia klienta)

90,00 zł

Wysyłka
[nie dotyczy broszur pdf oraz wideo]

przesyłka kurierska: 15 zł
paczkomat: 11 zł

 
Kategoria: Książki
Udostępnij
  • Opis
  • Informacje dodatkowe
  • Opinie (1)
Opis
BILL MOLLISON & RENY MIA SLAY

WPROWADZENIE DO PERMAKULTURY

Fun­da­men­tal­ny pod­ręcz­nik per­ma­kul­tu­ry. Kla­syk pro­jek­to­wa­nia autor­stwa austra­lij­skie­go pre­kur­so­ra Bil­la Mol­li­so­na. Żaden pasjo­nat czy pasjo­nat­ka per­ma­kul­tu­ry nie może tej książ­ki nie mieć w biblio­tecz­ce i pod ręką!

Wpro­wa­dze­nie do per­ma­kul­tu­ry to kla­sycz­na pozy­cja książ­ko­wa będą­ca dosko­na­łym pod­ręcz­ni­kiem pro­jek­to­wa­nia per­ma­kul­tu­ro­we­go a tak­że wstę­pem do myśli oraz idei austra­lij­skie­go pre­kur­so­ra per­ma­kul­tu­ry Bil­la Mol­li­so­na↓1Cicha rewo­lu­cja – wywiad z Bil­lem Mol­li­so­nem. Książ­ka jest praw­dzi­wym kom­pen­dium wie­dzy stwo­rzo­nym na pod­sta­wie dwóch pierw­szych pod­ręcz­ni­ków per­ma­kul­tu­ry: Per­ma­cul­tu­re One↓2Mol­li­son i Holm­gren, 1978 i Per­ma­cul­tu­re Two↓3Mol­li­son, 1979, sta­no­wiąc ich rze­czo­we i spraw­dzo­ne w prak­ty­ce pod­su­mo­wa­nie. Bazu­ją­ce na poprzed­nich książ­kach Wpro­wa­dze­nie zosta­ło ponad­to wzbo­ga­co­ne o mate­riał pocho­dzą­cy z pod­ręcz­ni­ka Per­ma­cul­tu­re: A Desi­gners’ Manu­al (z tzw. biblii per­ma­kul­tu­ry) oraz o notat­ki i uwa­gi z kur­sów pro­jek­to­wa­nia per­ma­kul­tu­ry pro­wa­dzo­nych przez Bil­la Mol­li­so­na (1981, 1986) i Lea Har­ri­son (1985). Całość zre­da­go­wa­na zosta­ła przez Reny Mia Slay co jest dodat­ko­wą zale­tą tej książ­ki zwa­żyw­szy dosyć trud­ny i „suchy“, pozba­wio­ny ele­men­tów lek­kiej nar­ra­cji cha­rak­ter pisar­stwa Bil­la Mol­li­so­na. Książ­ka jest typo­wym pod­ręcz­ni­kiem podzie­lo­nym na osiem roz­dzia­łów poprze­dzo­nych krót­kim wstę­pem. Każ­dy roz­dział koń­czy lista źró­deł wraz z posze­rza­ją­cą temat bibliografią.

Spis treści

Przed­mo­wa
Czym jest Permakultura
Wpro­wa­dze­nie
1. Zasa­dy Per­ma­kul­tu­ry 1.1. Wstęp 1.2. Umiej­sca­wia­nie rela­cyj­ne 1.3. Każ­dy ele­ment speł­nia wie­le funk­cji 1.4. Każ­dą waż­ną funk­cję speł­nia wie­le ele­men­tów 1.5. Pla­no­wa­nie wydaj­ne­go wyko­rzy­sta­nia ener­gii 1.6. Wyko­rzy­sta­nie zaso­bów bio­lo­gicz­nych 1.7. Obieg ener­gii 1.8. Inten­syw­ne sys­te­my na małą ska­lę 1.8. Przy­spie­sze­nie suk­ce­sji i ewo­lu­cji 1.10. Róż­no­rod­ność 1.11. Efek­ty kra­wę­dzi 1.12. Zasa­dy wyni­ka­ją­ce z nasta­wie­nia 1.13. Biblio­gra­fia i dodat­ko­wa literatura 
2. Ogól­ne zasa­dy pro­jek­to­wa­nia tere­nu 2.1. Wstęp 2.2. Roz­po­zna­nie zaso­bów 2.3. Ukształ­to­wa­nie tere­nu (topo­gra­fia) 2.4. Kli­mat i mikro­kli­mat 2.5. Gle­by 2.6. Woda 2.7. Roz­miesz­cze­nie waż­nej infra­struk­tu­ry 2.8. Pro­jek­to­wa­nie z myślą o kata­stro­fach 2.8. Biblio­gra­fia i dodat­ko­wa literatura
3. Zro­zu­mieć wzor­ce 3.1. Wstęp 3.2. Wzor­ce natu­ry 3.3. Wzor­ce w pro­jek­to­wa­niu 3.4. Biblio­gra­fia i dodat­ko­wa literatura
4. Budow­le 4.1. Wstęp 4.2. Dom w kli­ma­cie umiar­ko­wa­nym 4.3. Dom w stre­fie tro­pi­kal­nej 4.4. Dom w kli­ma­cie suchym 4.5. Zie­lo­ne domy 4.6. Odpa­dy gospo­dar­stwa domo­we­go jako zaso­by 4.7. Stra­te­gie tech­no­lo­gicz­ne 4.8. Biblio­gra­fia i dodat­ko­wa literatura
5. Pro­jek­to­wa­nie przy­do­mo­we­go ogro­du 5.1. Wstęp 5.2. Układ ogro­du 5.3. Ogród bły­ska­wicz­ny 5.4. Miej­ski i pod­miej­ski ogród per­ma­kul­tu­ro­wy 5.5. Pro­jekt ogro­du dla zim­ne­go kli­ma­tu 5.6. Ogro­dy w stre­fie tro­pi­kal­nej 5.7. Ogro­dy w stre­fach suchych 5.8. Biblio­gra­fia i dodat­ko­wa literatura
6. Sady, agro­le­śnic­two, upra­wy zbo­żo­we 6.1. Sady 6.2. Upra­wy leśne 6.3. Upra­wy roślin zbo­żo­wych i bobo­wa­tych 6.4. Pali­wa z gospo­dar­stwa 6.5. Sys­te­my komer­cyj­ne 6.6. Biblio­gra­fia i dodat­ko­wa literatura
7. Zwie­rzę­ta w per­ma­kul­tu­rze i akwa­kul­tu­ra 7.1. Wstęp 7.2. Zwie­rzę­ta ze stre­fy I 7.3. Sys­te­my cho­wu dro­biu 7.4. Sys­te­my cho­wu świń 7.5. Kozy 7.6. Upra­wy pastwi­sko­we i duże sys­te­my pro­duk­cji pasz dla zwie­rząt 7.7. Akwa­kul­tu­ra i tere­ny pod­mo­kłe 7.8. Biblio­gra­fia i dodat­ko­wa literatura
8. Stra­te­gie miej­skie i wspól­no­to­we 8.1. Upra­wa żyw­no­ści w mia­stach 8.2. Pro­jek­to­wa­ne obsza­ry pod­miej­skie (osiedla–wioski) 8.3. Wspól­no­to­wy recy­kling odpa­dów 8.4. Wspól­no­to­wa upra­wa zie­mi 8.5. Eko­no­mia we wspól­no­tach 8.6. Etycz­na inwe­sty­cja 8.7. Wspól­no­ta per­ma­kul­tu­ro­wa 8.8. Biblio­gra­fia i dodat­ko­wa literatura
Doda­tek A: Wybra­ne, uży­tecz­ne w per­ma­kul­tu­rze rośliny
Doda­tek B: Lista gatun­ków z podzia­łem na przy­dat­ne kategorie
Doda­tek C: Pol­ski i łaciń­ski spis nazw roślin
Doda­tek D: Słow­nik pojęć
Doda­tek E: Dwa per­ma­kul­tu­ro­we projekty
Noty biograficzne
O wydawnictwach
Indeks

Autorzy

Bill Mol­li­son (1928–2016) pre­kur­sor i współ­twór­ca per­ma­kul­tu­ry; uro­dził się w małej rybac­kiej wio­sce Stan­ley w Tasma­nii. Gdy miał 15 lat, porzu­cił naukę w szko­le, by pomóc rodzi­nie w pro­wa­dze­niu pie­kar­ni. Nie­dłu­go potem został ryba­kiem łowią­cym reki­ny, póź­niej pra­co­wał jako leśni­czy, mły­narz, tra­per i przy­rod­nik. W 1954 roku zaczął pra­cę w Oddzia­le Badań nad Fau­ną i Flo­rą Orga­ni­za­cji Badań Nauko­wych i Prze­my­sło­wych Wspól­no­ty Naro­dów (Com­mon­we­alth Scien­ti­fic and Indu­strial Rese­arch Orga­ni­sa­tion, CSIRO) i przez następ­ne dzie­więć lat, jako star­szy urzęd­nik ds. tech­nicz­nych, pro­wa­dził bada­nia nad sta­nem rol­nic­twa i lasów odle­głych czę­ści Austra­lii. W 1963 roku peł­nił obo­wiąz­ki kusto­sza Muzeum Tasma­nii, po czym wró­cił do pra­cy w tere­nie jako czło­nek Komi­sji ds. Rybo­łów­stwa Śród­lą­do­we­go, w któ­rej zaj­mo­wał się bada­niem nad ujścia­mi rzek i fau­ną dróg wodnych.

W 1966 roku wró­cił do for­mal­nej edu­ka­cji, jed­no­cze­śnie utrzy­mu­jąc się z naj­róż­niej­szych doryw­czych zajęć: poga­nia­cza bydła, bram­ka­rza na zaba­wach tanecz­nych, poła­wia­cza reki­nów i nauczy­cie­la w eks­klu­zyw­nych szko­łach dla dziew­cząt. Stu­dio­wał m.in. bio­ge­ogra­fię i psy­cho­lo­gię spo­łecz­ną, a po uzy­ska­niu dyplo­mu został wykła­dow­cą stu­diów dok­to­ranc­kich na Uni­wer­sy­te­cie Tasmań­skim na kie­run­ku ochro­na śro­do­wi­ska, a głów­nym obsza­rem jego zain­te­re­so­wań w tym cza­sie było oddzia­ły­wa­nie śro­do­wi­ska na zacho­wa­nia popu­la­cji krę­gow­ców. Na uczel­ni tej pro­wa­dził opra­co­wa­ny przez sie­bie kurs, w któ­rym łączył osią­gnię­cia psy­cho­lo­gii stre­su z wie­dzą na temat funk­cjo­no­wa­nia ukła­du hor­mo­nal­ne­go. W 1974 roku wspól­nie z Davi­dem Holm­gre­nem, wów­czas stu­den­tem tego uni­wer­sy­te­tu, opra­co­wał kon­cep­cję per­ma­kul­tu­ry, któ­ra sta­ła się pod­sta­wą ich książ­ki Per­ma­cul­tu­re One.

Porzu­ciw­szy karie­rę aka­de­mic­ką, Mol­li­son zało­żył w 1978 roku Insty­tut Per­ma­kul­tu­ry i wydaw­nic­two Taga­ri Publi­ca­tions, by cał­ko­wi­cie poświę­cić się pro­pa­go­wa­niu zasad i stra­te­gii per­ma­kul­tu­ry na świe­cie. Swo­ją wie­dzę prze­ka­zał tysiąc­om stu­den­tów, pro­jek­to­wał, zakła­dał i finan­so­wał nie­zli­czo­ną licz­bę pro­jek­tów, wspól­not i insty­tu­tów na wszyst­kich kon­ty­nen­tach. Na mię­dzy­na­ro­do­wych kon­fe­ren­cjach poświę­co­nych zrów­no­wa­żo­ne­mu roz­wo­jo­wi czę­sto wygła­szał prze­mó­wie­nia pro­gra­mo­we. Napi­sał wie­le arty­ku­łów, pro­gra­mów, rapor­tów i zale­ceń doty­czą­cych pro­jek­tów gospo­darstw, sku­pisk miej­skich i funk­cjo­no­wa­nia insty­tu­cji pań­stwo­wych. Jest lau­re­atem licz­nych nagród, takich jak:
● Ste­ward of Susta­ina­ble Agri­cul­tu­re, USA, 1966,
● The Bank­sia Envi­ron­men­tal Award Austra­lia, 1994, przy­zna­na za pro­mo­wa­nie zrów­no­wa­żo­nych sys­te­mów na świecie,
● Out­stan­ding Austra­lian Achie­ver Award, 1993,
● Vavi­lov Medal, Moskwa, 1991, medal Rosyj­skiej Aka­de­mii Nauk Rol­ni­czych za wkład w roz­wój rol­nic­twa zrów­no­wa­żo­ne­go i sys­te­mów wspólnotowych,
● hono­ro­we człon­ko­stwo Rosyj­skiej Aka­de­mii Nauk Rol­ni­czych, 1991, wyróż­nie­nie przy­zna­ne jako pierw­sze­mu obcokrajowcowi,
● Reco­no­ci­mien­to, Mek­syk, 1989, nagro­da przy­zna­na przez guber­na­to­ra sta­nu Sono­ra za pra­cę z bied­ny­mi rol­ni­ka­mi z obsza­rów wiej­skich i podmiejskich,
● Hono­ra­ry Fel­low of the Schu­ma­cher Socie­ty, Sur­rey, Wiel­ka Bry­ta­nia, 1989,
● Tree Tax Award, Holan­dia, 1988,
● Right Live­li­ho­od Award, 1981, nagro­da przy­zna­wa­na oso­bom, któ­re opra­co­wa­ły prak­tycz­ne i wzor­co­we roz­wią­za­nia powszech­nych pro­ble­mów spo­łecz­nych i śro­do­wi­sko­wych (nazy­wa­na alter­na­tyw­ną Nagro­dą Nobla).

Pod koniec lat dzie­więć­dzie­sią­tych Mol­li­son wyco­fał się z aktyw­no­ści dydak­tycz­nej, jed­nak do póź­ne­go wie­ku podró­żo­wał po świe­cie, pro­pa­gu­jąc swo­ją teo­rię zrów­no­wa­żo­nych sys­te­mów. Ostat­nie lata życia spę­dził w rodzin­nej Tasma­nii. Zmarł w wie­ku 88 lat.

Reny Mia Slay uczen­ni­ca i wie­lo­let­nia współ­pra­cow­ni­ca Bil­la Mol­li­so­na; wycho­wa­ła się na Wyspach Kana­ryj­skich. Jej ociec był nauczy­cie­lem i wła­ści­cie­lem gospo­dar­stwa warzyw­ne­go. Prze­pro­wa­dzi­ła się do Sta­nów Zjed­no­czo­nych, by tam roz­po­cząć stu­dia i we wcze­snych lat sie­dem­dzie­sią­tych zaan­ga­żo­wać się w ruch z powro­tem ku zie­mi (back to the land). Jest współ­au­tor­ką Home­ste­aders Hand­bo­ok, któ­ra pra­co­wa­ła sezo­no­wo w jed­nym z pierw­szych gospo­darstw eko­lo­gicz­nych z Kalifornii.

Po poby­cie zawo­do­wym w Mek­sy­ku tra­fi­ła do The Faral­lo­nes Insi­tu­te, któ­ry był pio­nier­skim ośrod­kiem dydak­tycz­nym i badaw­czym w dzie­dzi­nie tzw. odpo­wied­nich tech­no­lo­gii (appro­pria­te tech­no­lo­gy) i zrów­no­wa­żo­ne­go pro­jek­to­wa­nia. Była jed­no­cze­śnie kie­row­nicz­ką biu­ra, orga­ni­za­tor­ką warsz­ta­tów, prze­wod­nicz­ką wycie­czek i prak­ty­kant­ką w dzie­dzi­nie pro­jek­to­wa­nia tere­nów upraw­nych (edi­ble land­sca­ping). Zain­spi­ro­wa­na teo­rią par­ma­kul­tu­ry prze­pro­wa­dzi­ła się do Tasma­nii i zosta­ła „zagra­nicz­ną przed­sta­wi­ciel­ką” Bil­la Mol­li­so­na i orga­ni­za­tor­ką jego wyjaz­dów do Euro­py, Nowej Zelan­dii, Sta­nów Zjed­no­czo­nych i Nepa­lu, a tak­że objaz­dów po Austra­lii. Do 1998 Reny Slay kie­ro­wa­ła wydaw­nic­twem Taga­ri Publi­ca­tions. Przez wie­le lat ści­śle współ­pra­co­wa­ła z Bil­lem Mol­li­so­nem nad wyda­niem ksią­żek o per­ma­kul­tu­rze. Reny Mia Slay reali­zo­wa­ła się rów­nież w sztu­ce jako artyst­ka o usta­lo­nej renomie.

Opinie czytelniczek i czytelników

„To jest naj­lep­sza książ­ka spo­śród pod­ręcz­ni­ków, jaką prze­czy­ta­łam od cza­sów stu­diów, a może kie­dy­kol­wiek. Poucza­ją­ca i instruk­ta­żo­wa, wyja­śnia­ją­ca w pro­sty spo­sób kon­cep­cje i spo­so­by wdra­ża­nia per­ma­kul­tu­ry w wie­lu róż­nych sytu­acjach. Ta książ­ka zain­spi­ro­wa­ła mnie do posze­rze­nia wie­dzy w dzie­dzi­nie per­ma­kul­tu­ry. Jestem bar­dzo wdzięcz­na za to, cze­go się dzię­ki niej nauczy­łam i co mogę teraz sku­tecz­nie reali­zo­wać!” Tes­sa

„Sądząc, że Wpro­wa­dze­nie do Per­ma­kul­tu­ry jest w rze­czy­wi­sto­ści zbio­rem arty­ku­łów i skryp­tów sta­no­wią­cych pod­sta­wę kur­su per­ma­kul­tu­ry pro­wa­dzo­ne­go przez Bil­la Mol­li­so­na w 1981 roku, pomy­śla­łem, że wystar­czy tę książ­kę przej­rzeć.. Ależ się pomy­li­łem! Ten pod­ręcz­nik jest pełen inspi­ru­ją­cych pomy­słów, któ­re spra­wia­ją że napraw­dę mamy ocho­tę spró­bo­wać reali­za­cji. Mol­li­son jest geniu­szem.” David Koblos

„Pró­bo­wa­łam prze­czy­tać tę książ­kę, kie­dy po raz pierw­szy zetknę­łam się z per­ma­kul­tu­rą. Wte­dy poczu­łam się przy­tło­czo­na jej tre­ścią i doło­ży­łam na pół­kę. Się­gnę­łam po nią póź­niej, gdy mia­łam już na kon­cie tro­chę prak­tycz­nych doświad­czeń oraz wię­cej roz­mów na temat z inny­mi doświad­czo­ny­mi w per­ma­kul­tu­rze, i dopie­ro wte­dy napraw­dę ją doce­ni­łam (i zro­zu­mia­łam). Mimo, że ma to być wpro­wa­dze­nie, zale­cam prze­czy­ta­nie jej po zapo­zna­niu się z inny­mi auto­ry­te­ta­mi per­ma­kul­tu­ry i być może po prze­czy­ta­niu Ogro­du Gai Toby Hemen­waya, któ­ry moim zda­niem jest znacz­nie bar­dziej przy­stęp­ny na począ­tek.” Jena Buc­kwell

„Intro­duc­tion to Per­ma­cul­tu­re w nie­sa­mo­wi­ty bo wyjąt­ko­wo tech­nicz­ny spo­sób pozwa­la spoj­rzeć na nasze rela­cje z zie­mią. Obej­mu­je on widok na funk­cję każ­de­go budyn­ku, każ­de­go skraw­ka tere­nu pod wypo­czy­nek, zago­nu pod upra­wę, każ­de­go kawał­ka lasu czy łąki, za któ­re możesz być odpowiedzialna/y, i zoba­czyć zara­zem jak te wszyst­kie kawał­ki do sie­bie pasu­ją. Książ­ka jest bar­dzo obszer­na i zde­cy­do­wa­nie posze­rzy­ła moją per­spek­ty­wę podej­ścia do tego, z czym będę pra­co­wać. War­to poszu­kać wła­snej zie­mi, cho­ciaż rady zawar­te moż­na sto­so­wać na każ­dym nie­waż­ne jak małym podwór­ku i ogród­ku – wizja jest wystar­cza­ją­co ela­stycz­na, odpo­wied­nia dla arów i hek­ta­rów.” Che­ryl

„Porad­nik jak wcho­dzić w inte­rak­cje i orga­ni­zo­wać wszyst­kie skład­ni­ki zie­mi (gle­ba, wiatr, świa­tło, stok, roślin­ność, woda) w zło­żo­ne, pozy­tyw­ne sprzę­że­nia zwrot­ne, inte­rak­tyw­ne cykle i stre­fy. PRAGMATYCZNIE. Sfor­mu­ło­wa­ne przez ojca idei Bil­la Mollisona..
Przej­rzy­sta, mądra książ­ka do prze­czy­ta­nia przez wszyst­kich myślą­cych poważ­nie o zrów­no­wa­żo­nym życiu i zain­te­re­so­wa­nych meto­da­mi eko­lo­gicz­ne­go gospo­da­ro­wa­nia z ele­men­ta­mi sur­wi­wa­lu.” K Luglia­ni

Stopka redakcyjna polskiego wydania

Prze­kład: Robert Mitoraj
Redak­cja: Benia­min Lazar
Kon­sul­ta­cja: Woj­ciech Górny
Korek­ta: Bar­tosz Szpojda
Skład: Pame­la Rudnik
Okład­ka: Pau­li­na Zielona

PEŁNY OPIS KSIĄŻKI

 [+]

Refe­ren­ces
↑1Cicha rewo­lu­cja – wywiad z Bil­lem Mollisonem
↑2Mol­li­son i Holm­gren, 1978
↑3Mol­li­son, 1979
Informacje dodatkowe
rozmiar

20 x 25 x 1,2 cm

waga

0,8 kg

okładka

miękka ze skrzydełkami

ilość stron

286

druk

czarno-biały: ilustracje, grafiki, wykresy

isbn

978-83-951032-1-6

Opinie (1)

1 opinia dla Wprowadzenie do permakultury

  1. Oceniono 5 na 5

    Mag­da­le­na (zweryfikowany) – 4 stycznia 2022

    Bar­dzo tre­ści­wa i fan­ta­stycz­nie zilu­stro­wa­na pozy­cja. Naj­bar­dziej podo­ba mi się duża ilość ilu­stra­cji z przy­kła­da­mi kon­kret­nych roz­wią­zań. Ogól­ne infor­ma­cje o per­ma­ku­tru­rze są rów­nież zawar­te w książ­ce i zapre­zen­to­wa­ne może nawet lepiej niż w innych źró­dłach, ale ich wła­śnie w innych źró­dłach mi nie bra­ko­wa­ło, a kon­kre­tów owszem. Bar­dzo polecam. 

    https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4998310/wprowadzenie-do-permakultury

Dodaj opinię Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Może spodoba się również…

Podgląd
Dodaj do koszyka
Zamknij

Projektowanie permakulturowe

65,00 zł
-50%
Wideo Wykłady Permakultury
Kurs Permakultury'18 - webinary
Podgląd
Dodaj do koszyka
Zamknij

Wykłady i webinary permakultury

50,00 zł 25,00 zł
Istota permakultury
Podgląd
Dodaj do koszyka
Zamknij

Istota permakultury

0,00 zł
Podgląd
Dodaj do koszyka
Zamknij

Ogród Gai

120,00 zł
PermaKultura.Edu.Pl 2021
  • Nasza oferta
  • Info
    • FAQs
    • Działalność
    • Współpraca
    • Polityka prywatności
    • Regulamin księgarni
  • Kontakt
  • Login / Register
Koszyk
zamknij
Start typing to see products you are looking for.

Sign in

zamknij

Lost your password?

No account yet?

Create an Account